tarefas

Esfollar o millo, munguir a cabra, trasegar o viño, mondar os terreos, apañar mazás para os porcos, rascarse, respirar, parase algo máis de media hora no cruceiro, porque onte escapou o burro e deulle un susto ao Caetano, debullar o millo, separar a semente da leituga do caldo, escoller castañas pisadas, regalar as pavías que están apodrecendo, quitarse unha espiña, ennovelar unha madeixa, peneirar a fariña, procurar pitelos para o sequeiro, atar chourizos, podar, engavelar, angazar, facer a chapita, ir á rebusca das castañas, mondar o cebolo, rapar as ovellas, sachar as patacas, buscar paus para os tomates, poñer as noces ao sol, cortar as pezuñas do burro, atender o lume do sequeiro, cortar monte, gardar as noces que empeza a chover, apañar berzas, apañar landras, apañar nabos, apañar leitugas dos lameiros, apañar unha boa, por saír sen paraugas, ripar unha pouca herba do palleiro, lavar a lá, carmeala, fiala, torcela, ir pedir permiso para queimar garamata, gardar as vacas, escoitar o conto do burro por enésima vez, procurar uns lareiros ben xeitosos para afumar os chourizos, amañar un lameiro todo fozado do xabarín, enrestrar as cebolas, cambiarlle o fío á desbrozadora, secar herbaluisa, e ourego, e albahaca, e xastreu, ir á feira, procurar liques para facer tinte, limpar a fonte para a festa do quince, ir a un enterro en Parada, mazar o leite, amasar o pan, prender a cociña, apañar nabizas para o caldo, esperar ás do saneamento, facer unha bica para a vendima, e unhas rosquillas para a matanza, carabuñar a gadaña, gardar semente deses tomates tan bós (millor na forza da lúa), desgrumar patacas (no debalo da lúa), xuntar a coella co macho, ir aos boletos, zurcir uns sacos rotos, cocer o pan e se cadra arrimarlle unha empanada, quecer o iogur ao sol, debullar chícharos, preparar unha pelica, amañar as estacas das cepas, apañar moras, catar os escarabellos das patacas, revolver a herba a mau, falar de cómo se facían os barquillos, xogar aos bolos, enxertar unha cerdeira, amañar un canastrelo, facer uns calcetíns, untar de graxa os apetrechos do burro, planchar, chamar ao 1004, facer un crucigrama, cortar as unllas, fregar a cociña económica ata que branquee, atender todos os requerimentos da Axencia Tributaria, prantar coias para o ano, mirar o correo electrónico, vender as noces, retirar a roupa que lles quedou pequena aos cativos, averiguar por qué non funciona o módem, fregar os catro pratos da cea, cortar o pelo, tomar un café, empastar unha moa, levar aos nenos ao parque, ir facer unha análise, baixar películas, apuntarse a un curso de piragüismo, ir á reunión da comunidade, botar a partida, formatear o disco duro, facer unha hora de natación, broncearse, ver a semifinal, coller un atasco, coller o pan, comprar froita, renovar o abono para o ano que ven, pasar por un caixeiro, organizar as vacacións, levar aos nenos a un cumpreanos, facer a compra do mes, mirar a roupa de temporada, mercar un agasallo, facer copia das chaves, depilarse, xuntar códigos de barras, contestar unha enquisa, facer cola no hipermercado, comprarse por fin o GPS (a primeiros de mes), ordear as películas, propoñerse escoitar toda a música que levamos baixada, tragarse unha hora de tele da peor, buscar billetes baratos en Internet, probar aínda que sexa un só de todos os iogures que van inventando, subirlle o baixo a un pantalón, preparar unha cea en dez minutos, dinamizar un foro en Internet, renovar o carnet de conducir, enmarcar unha foto, tapizar de novo os sofás, ir tirar o papel,comprar un cupón da ONCE (a finais de mes), xogar a rol, sacar unha copia do curriculum, recoller unhas fotos, sacar tempo para ler a diario o xornal, levar o coche a limpar, ir ver unha exposición, matricularse nun master on line, volver mirar o dos billetes, rendabilizar os aforros, cambiar o colchón, ir á cea do choio, mercar uns zapatos para unha voda, pasar pola biblioteca, probar a sauna, o Tai Chi, o ioga e os pilates, e decidirse por un libro-DVD que o resume todo, ir a unha cea nun tailandés, facer as compras de Nadal, vender lotería da Asociación, coser a toda présa uns disfraces de piratas, cambiarlle o aceite ao coche, copiar catro CDs de fotos e dez de películas, comprarse unhas botas boas para empezar dunha vez a facer sendeirismo, cada quen xoga ao que quere xogar.

autobiografía grande

Encherse
colmar de nada o interior e a sombra
inventariar todos os ocos
para realizar a tarefa con perseverancia de asalariada.
Sementar a pel toda de ferraia e nabos
e non só a pel, tamén a cama e o cuarto e a cociña

conxurar os barbeitos da consciencia

Encherse de escuma sabendo o que é:
unha esperanza de asir
que se transforma en bágoas
encherse a boca de cuspe para tragar o que veña
redimir o pasado cos brazos abertos e actitude de espera
(unha soa rosa dos ventos sen itinerario de regreso).

Encherse oncolóxicamente
de posesións indispensables,
de obxectos que te miran desde a súa condición de flotadores,
tentáculos do eu como estrataxemas funerarias,
pequenos ou grandes suxeitos de adoración para quebrar
a soedade indisoluble que che delata,
pompa, bandeiras, plumas ocas.

Encherse de recitatorios inútiles contra a fame e o odio,
resolver ecuacións de múltiples incógnitas
que sempre fican indeterminadas e suxerentes
como o silencio dos nenos cando pensan.
Soportar a dúbida como unha tormenta,
recoller os anacos,
apañar as viandas,
resumir as arelas
encherse,
acopiar,
xestar,
expandirse
(un só trazo redondo, baleiro e inútil)
encherse invisiblemente,
ser un acio madurando ao sol silencioso e mutante
encherse ontolóxicamente
de dozura feita de interminables flores de carbono e hidróxeno,
biolóxicamente fiables e invisibles
zugar na cor dourada coma se zugáramos no sol de Setembro,
xestar intransitivo,
arredondarse como unha cebola que non sabe qué pel poñerse
cargarse de vida e luz,
apañar o que veña,
recoller airadamente o lixo que outros esparexeron
e cargalo ás costas como un botín,

encherse de soños invencibles como xigantes aéreos,
como lóstregos con olor a candea,
encherse de relativismo,
esa sabedoría que destila o tempo
e que pinga como un reloxio no alambique da memoria,
encherse de escuma, de dozura, de soños,
colmatar o desexo como un plenilunio
e xestar sabendo que xestar
e a única tarefa posible

autobiografía pequena

Anicarse.
Mirar en fite as unllas dos pés:
orladas de pó,
enmarcadas nunhas sandalias
queimadas polo sol,
amar súbitamente as nosas dedas
como quen descubre no faiado
unha vella xoia da familia,
na súa humildade de lixo e descoido.
Anicarse
para esquecer a perspectiva da altura,
o zoom involuntario
que diariamente outorga xerarquía ao noso espazo.
Anicarse,
descalzarse, observar
as víctimas do noso peso,
herba esmagada que arrodea os nosos pés,
a vida diminuta a ras do chan,
escoitar o balbordo de formigas carrexando,
as toupas alertándose da nosa presenza.

sentir aos nosos acompañantes
desmesuradamente innacesibles,
apresuradamente humáns e altos
e anicarse en silencio
para vernos o cú sen espello nin mística.