en defensa da literatura de quiosco

Para empezar, porque no quiosco fíxenme con libros de Cernuda, de Yourcenar, de Cortázar, ata algún de Bukowsky. Para seguir, proque nas librerías caras tamén as editoriais prestixiosas editan bodrios que se venden en palets. Para continuar, porque cando leo a Mortadelo decindo "tengo barruntos de que esto no va a salir bien, jefe", véñenseme á mente os barruntos de Sancho, e porque a Cervantes léronno nas tascas, non esquezamos nunca iso, porque foi prolífico e rexistrou vocablos da rúa e situacións cotiáns como Ibáñez, porque no quiosco, como lugar metafórico da cultura en minúscula e sen engolamento, no quiosco todas e todos soñamos a diario. Porque o quiosco está accesible a todas, por eso eu este ano escribo poemas de quiosco que as nenas entenden. E dicen que bonito! e sen grandes alturas. Gústame escribir poesía de quiosco, ou quizá só sexa quen de escribir como para un quiosco pequeno.