Fotografía aérea dun formigueiro

Tipi-ti.

 unha fileira de formigas transita pacientemente

tipi-tipi-tipi

sabendo sen importarlle

que está sendo observada

 (Obxecto ideal que a ciencia procura)

 Tipi-tipi-tipi-tipi

 antenas que se saúdan

 tipi

 bandullos arrecendentes de feromona e instinto

 tipi tipi,

afán pecoreador ilimitado e único

 tipi, tipi, tipi.

 Para qué a felicidade

 Tipitipití

 Un formigueiro que atopa sempre

 un itinerario de consenso que se acaba na tarefa.

 Esta é un anaco de plátano

 ti

 que caeu dunha man de neno

 pi

 impensable botín que rápidamente algunha transmitiu

 tipi-tipi, tipi-tipi, tipi-tipi.

 Teleoloxía da necesidade,

 pura química para o fin inexacto de perdurar,

 tiiiiiiiiiiii.

 Non hai ego.

Un humán observador,

 cargado de ideas e lentes,
 intenta fotografar este momento

 tipitipi

 pero  alguén, non sabemos se el ou a máquina, está desenfocado

 (dii-bii)

e apresa unha liña apenas sinuosa,

 como unha vida,

 que sae da terra para procurar un anaco de plátano e volve satisfeita á terra,

siiiiiiiuuuuu-pum.

Velaí o obxecto transformado.

 Para qué, a distancia.