Nocturno para tambores

Era de noite e sen embargo chovía

confundidos, non se vía

en que estrela perderamos o norte.

Era de noite e sen embargo

tiñamos fame de atopar un arrecendo amigo

tiñamos medo pueril dos lobos

tiñamos móbiles que apenas alumaban as tebras

Era de noite e sen embargo

o monte estaba cheo de ulidos, era de noite

e chovía como querendo mollarnos

chovía e sen embargo era de noite

e non se vía de ónde viña a auga

ou se sairía a lúa

era de noite pero sabiamos

que o monte estaba cheo de xente coma nós perdida,

era de noite pero sabiamos de xente abaixo na ponte grande,

era noite pecha e no monterroso e na fraga e na abeleda e na carosa

sabiamos que había xente.

Chovía e sen embargo buscabamos

era de noite e sen embargo tiñamos fame

buscabamos e sen embargo tiñamos medo

tiñamos fame e sen embargo sabiamos

era de noite e sen embargo tiñamos frío

buscabamos e sen embargo chovía

sabiamos e sen embargo estabamos perdidas

tiñamos frío e sen embargo eramos moitos

tiñamos medo e sen embargo camiñabamos