Poderiamos comprar unha ducia de churros en calquera feira ao prezo que os compramos se os churros estuveran patentados?
Poderiamos ter unha churreira na casa e facelos cando nos dea a gana, especialmente se chove?
Houberan pagado as ventas castellanas do século XV dereitos de autor a Cervantes por ler a súa novela cantas veces lles deu a gana para solaz da clientela?
Houbera chegado ata nós a primeira novela moderna se estuvera ao alcance só de quen puidera pagar o exemplar daquelas?
E se Avellaneda tuvera mellores contactos editoriais que o manco, mellor planta, mais labia ou o que fora, ou digamos houbese asinado coa Sony e non cunha compañía independente, a cousa se houbera resolto dunha maneira? Conseguiría unha lei Sinde do século XV evitar o morro do Avellaneda?
Tería o século de ouro da literatura en castellano chegado ao que chegou cunha SGAE polo medio evitando a toda costa que se difundan gratis as diversións?
É verosímil pensar no século XXI, incluso coa crise de por medio, que os artistas vaian morrer de fame porque nos descarguemos o que nos dea a gana?.
Cobrou Lope polo soneto de Violante? Díxolle a Violante, mira, escrébocho en calquera sitio pero é tanto? E se non cobrou, saiulle rendíbel? Fixo o pinzo Lope por escribir o soneto sen a presenza do seu avogado?
Houbera preferido Quevedo que ninguén repetise xamais o Érase un hombre a una nariz pegado, ou lle molaba escoitalo pola rúa en calquera sitio?
Precisamos unas industrias culturais que preescollan o que paga a pena ler, ver, escoitar?. E se é así, porqué non escoitamos os cuarenta e por qué as pelis que nos apetece ver nunca veñen ás salas espantosas dos centros comerciais?
Sem comentários:
Enviar um comentário